Yağmur; kokusu muhteşem, kendisi rahmet. Gel de içimizi yıka. Hatırlat, unuttuğumuz güzellikleri.
Bir yağmur damlası olsaydım; öylesine saf, öylesine doğal...
Bir meleğin kucağında toprakla buluşsaydım.
Yağmur
Eğer yapabilirsen Söndür düşüncelerimdeki ateşi, zor gelirse boşver bırak yanayım. Pisliklerini akıt bu şehrin, tertemiz bir düzen kuralım birlikte. Yanlışsız, yalansız. Kimse bir diğerini kandırmaya uğraşmasın. Resimler yapalım birlikte. Tut ellerimi, fırçayı birlikte dokunduralım tuvale. Mutluluğu resmedelim, tuvale yağmur yağdıralım. Bir yerde kahve içip konuşalım. Sana anlatacak dertlerim vardır belki. Senin de paylaşacağın anıların. Kimbilir? Naylon bardaklardan kurtaralım insanları, yapabilirsek. Hepsinin gözüne insani bakış gözlükleri takalım.
Yağmur
Bir yağmur damlası olsaydım, benimle yan yana savrulur muydun rüzgarda?
Yağmur söyle, güneş çıkınca nasıl kıyacak sana? Nasıl kurutacak sokakları? Kurutsa da sen bitmezsin ki değil mi? Sokaklar kurusa da ancak bir dahaki ıslanışa hazırlık içindir fikrimce.
Yağmur
Bu günlerde bir yağış var içimde, dolu dizgin. Sen de birlikte koşar mısın? Sağanaklarım dinmiyor, ruhum sırılsıklam.
Yağmur
Şemsiyem olur musun?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder