İsmet Özel "Acı ruhun fiyakasıdır." diyor. Seneca da "Sevip de kaybetmek, sevmemiş olmaktan iyidir." diyor. Bu adamlar insanı resmen çılgınlığa teşvik ediyorlar. Kafamdan uzaklaştırmaya çalışıyorum ikisini de. Öyle sandığım gibi kolay olmuyor. Kocaman kelli felli adamlar kolay kalkarlar mı oturdukları yerden.
Yarın ne getirecek? Sevmekten korkan bir yürek mi bekliyor beni? Duygularımı kontol edemiyor olsaydım keşke, mantık tuzaklarına düşmezdim o zaman. Kendime, fiyakalı bir ruhu kim istemez, kıvaç duy kendinle diyorum. Bana inanmadığı gibi benimle dalga geçiyor bir de. Daha çok küçüksün diyorum. Evet öyle ve öyle bir yük almışım ki omzuma, dağlar kabul etmemiş. Bir kez daha hatırlıyorum.
Elimde olsaydı, tüm beyinlere kazırdım şu cümleyi; “Kendi gönlünden haberi olmayan kişi nasıl olur da başkasının gönlüne yol bulabilir?”.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder