Bir bavul açıldığı anda uzaklaşmaya başlarız bulunduğumuz yerden.Ölüm de bunun gibi işte. lmeye karar vermeden insan, Azrail yaklaşamıyor etrafına , bu yüzden önce karar verdiriyor ölmeye sonra yaklaşıyor.Kefeni kendisine yakıştırmadan insan soluk alış verişleri duramıyor.
Yaşamdan başka bir ihtimal daha var demeden, hayatın beyazdan başlamış griliğini siyaha soymadan kışı gelmiyor işte ömrün.
Sözlerini anlamadığım bir şarkı,belki de ispanyolca, bilmiyorum. Düzenli bir hayat, tahta masa, işlenmemiş örtüler raflarda. Mutfakta bir kurabiye kokusu. Azrail'e izin verdiğimi sanıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder