dün sabaha kadar uyumadım. sonra ilk derste uyukladım, anatomi hocasının gözlerine bakarak. zaten son iki derse de girmedim önce kütüphaneye uğradım sonra yurda gelip yattım. öğlen komediydi uygulamaya geç kaldığımı zannettim saf saf koşturdum bahçede. uygulama bitti odamı toparladım. gözüm yanıyor çalışmam lazım.
bu gün ayakları tereddüt edenleri kıvamında tutmayı bilmeliyim. değer bir alışveriş değil ama sıradan olduğunu duymak -inatla inanmasa da- az buçuk etkiliyor bünyeyi. yine evriliyorum ama bu defa sonuçtan ne çıkacak merak içindeyim:)

konuştum konuştum, tükendim sustum. tarihi özlemişim dandanakan demeyi:)
kan kan akan diye kafiyesi de olabilirdi denense.
açım ben yea:) ne yesem
şunu anladım dostun külfeti külliyen yalan
insanları sevmiyor muyum ne?
hadi beni güldür biraz
dayan yanlızlığım
be-be-ğim
elimi rendeledim dün uf oldu kimse öpüp iyileştirmedi. ne biçim hastane burası?
doktorlar koşuun... bi de ne güzel renktir sarı:P

sana gerçek şiirler yazmayı başarınca kelebekleri çağıracağım mideme bayram etsinler diye:)

uykusuz ve yorgun...
dayan bakalım

sen III

ben mutluluğun hikayesini yazdım
ama sen
bir ara okumak üzere bir kenarda beklettin onu
sonra okumayı bile unuttun
şimdi başka bir hikayem var benim
o hikayedeki başkasıysa sen
canım acıyor mu
hayır
bambaşka bir 'şey'deyim şimdi
bırakılacak, tutunulacak
yeni ve benim olan
sen
geçmişin hatırası
hatıra bile değil
olsa olsa
heyulası

çiğden sonra

tabirim cahiz değil:P
bir yarın düşlüyorum şimdi bucak bucak kaçtığım kokun bulsun beni. işte desin yeniden kucak açtım sana. ve ben baştan başa sen kokayım, sen olayım baştan başa.
tanıyamadığım da olsa gözlerini
hala kokun aynı ellerin değişiyor yavaş yavaş. sanki kaybediyorum ellerini. ellerin yalnız bırazkıyor beni. yanlızlık güzel de sensizlik olmasın hiç bi defa.
yarınlar dünkünden daha uzak şimdi belki adımlarımız küçüldü ondandır. adımlarımız cüssemizle birlikte ufaldı. an be an ufalandık. sorularım var sana da yıllar boyu biriktirmeyi tercih ediyorum
sence yarınlardan çala çala yok mu ettik geleceğimizi??

ne umduk ne bulduk şu hayattan
derslerde uyumamak lazım!

deterjan mı desem

tarif edemediğim kokuları özlüyorum bana ait, ya da özlemeye hakkımın olduğu başka pek fazla bir şey de kalmadı zaten. bu da daha hafif bir insan yapıyor beni. disiplinli olmayı da öğrensem tek kusurum mütevaziliğim olacak galiba:P

çelik

zaman ister geçsin geçmesin beğenmiyorsa da
bambaşkayız ya zaten her defasında
sanki doluyorum ya güya
masallar anlatamıyorum çünkü kendimi de inandıramam ki
ki
en çok inandığım masal gülken küle dönmüşken
her insanda yara vardır da bir insanı diğerlerinden farklı olarak yaralı yapan ne ola ki?
şu dünya üzerinde tek bir insanı terkettim tek bir insanı bıraktım arkamda
dün neden bilmem belki de çok yanlız hissettim kendimi
yeniden aklıma geliverdi birden
resmine baktım
gözlerimi gözlerine dikemedim
çünkü ben aşkı hiç öğrenmemişim belki de
mutlu olsun hayatımdakiler ve hayatımdan çıkan tüm insanlar
kal diyen bi o vardı ya aklımda
ama
hiç bilmemiştim ki gözlerini zaten
elleri olmayan sevgilimdi
tek bacaklı kızı seven??

Aslına bakarsan iyi olur kaç benden. Çünkü ben seni bazen çok özlüyorum aniden. Ellerinin gezintisini özlüyorum saçlarımda, omzunda uyumayı yorgun bir zamanda. kollarının belimi sarmasını en çok da. Hiç bırakmayacak gibi… Şimdiyse hiç bırakmamışsın gibi özlüyorum, öylesine müptela işte. İnanıyorum da korkuyorum bir yandan değişmek isyana götürmesin benliğimi?
Yeniden biz olacağımız günler için sabırsızlanıyorum…

A benim cancağızım senin de anlamadığın bişey var ki, sen bana sahip çıkmazsan beni sana bırakmazlar ki!
Şimdi biz yıllarımızı kaybetmeye mi azmettik seninle, şimdi unutmaya mı mahkum ettik kendi kendilerimizi???

"...Değil mi ki isteğe yaklaşınca, istememeyi istemek artık imkânsızlaşır. Bu yüzden değil mi Rabbim, Senden gelen yasaklar 'yapma' ile değil 'yaklaşma' emri ile başlar..." (Yusuf ile Züleyha’dan)

Sabah uyandığım zaman kötü bi rüya hatırladım dün geceye dair. Sonra bunun gerçek olduğunu ayrımsadım. Ruhumu nereye koyacağımı bilemedim, evrenin hiçbir köşesine sığamadım. Yeni planlar yapmak zamanı şimdi, yeniden hayata sımsıkı bağlanmak zamanı. Yaşamak ve nefes alıp vermek farklıymış anladım.
Hiçbir söz vermeden bir defteri kapatmak ve beklentiye girmeden yaşayıp gitmek, hem iyi yönünden bak böylece asla birbirimizden sıkılmayız değil mi?
Çekirdek aileler bırakırlar mı birbirlerini? Ağlamak yerine yumrular biriktiriyorum hep aklımda kalsın diye bu tecrübem. Allah her zaman ona dönebilmemiz için açık kapılar bırakır bizlere, farklı yollardan aynı yere ilerleyip farklı sonuçlar almak yazıyor olabilir bizim kaderimizde. Peki bizim kafamızı asıl karıştıran birbirimize gerçekten uygun olup olmadığımız olabilir mi dersin?
Yıllar geçip bu arada yanımda olmadıktan sonra sana olan sevgim canımı acıtmaktan başka ne işe yarayacak dersin. Yaşanmışlıklarımın uzakta kaldığı eski bir dost olarak birbirimizin hayatında kambur olmayız umarım…
Hasta la Vista
Xxx
Sen de beni bırakırsan ben de izmirin kızı olurum işte hıh………………..

Umutsuzluktan kurtulduğumu zannettiğim zamanmış asıl mutsuz olduğum günler. Hiç beceremediğim şeyler var içimden gelmeyen… ah bir su hızıyla gelip geçse de zaman belki o zaman benim becerilerimin de bir kıymeti olacak. Gözümü kapattığımda hemen hemen aynı şeyler geliyor gözümün önüne bekliyorum ki zaman kazasız belasız geçsin geçmişten bu güne olduğu gibi. Uzak bir hayal var nerede olduğunu bile kestiremediğim. Bir ufak parçasını bile kaybetmekten ölesiye korkuyorum. İnsanı yaşatan hayalleriymiş yaşayarak öğrendim. Maddi kaygıların içinde boğulup kalmanın ötesine geçmek bu. Biraz kendi içinde kendine yönelik bir dünya kurmak. Kimse beğenmese de olur; mutlu olduktan sonra insan başkalarının söylediği fena lafları da fazla umursamaz zaten. Uzak bir kara kıta var onun bizi değil de bizim oraya varmayı yüzyıllardır beklediğimiz. Belki gerçeklerden uzak ziyadesiyle romantik benim rüyalarım ama uyanmak istemiyorum öyleyse bile sonsuza dek.
Geçmiş gün olur ki hayali cihan değer ama en güzel hatıralar bile unutulur mu dersin? O zaman mevsimler çabucak geçsin ve yeni anılar yazmak vakti gelsin.

Canım sıkkın, neden mi hiç sorma bence
Zamansızdı işte her şey bile bile lades yaptım kendime
Bazen soruyorum bu kadar mı umutsuzum, daha doğrusu bu kadar mı umutsuzdum? Geçmişi… neyse şu anda bundan daha önemli bir problem var; dün o eskiden kitapta okuduğum gibi vazgeçtik birbirimizden, fakat ben o kadar kolay sırtımı dönemedim ki! Korkularımın şu an en belirgin olanı, birbirimize dair elimizde zevk-i tahattürden başkasının kalmamış olması. Açıp içime ruhuma baksak sigara yanıkları görürdük
Belki bu yüzden… popüler kültürü yavaş yavaş içselleştirişim ve bu defa gerçekten içimi çekişim, ondan da önce umursamaz oluşum
Fonda bir Yeşilçam filmi muhtemelen Büyükada sahneleri; hani o saçlarına taç yaptığım… birden geçiyor nedense sahne, hem de hiç beklenmedik bir biçimde
Hava çok sıcak terliyorum, istanbul’a gidince dr house ve nip tuck izleyeceğim
Aslında kendimi dinlesem düşündüğüm her hece canımı yakmaya muktedir de ben kendimden kaçıyorum becerebildiğim ölçüde
Bir rüyaydı uyandık adı kaldı dilimizde…

dokunsan ağlayacak gibiyim
kal desen kalacak gibiyim

büyümek için sabır lazım;
çizik çizik şimdi ruhum
ama yetmez her zamanki gibi
ama evriliyorum, tıpkı herkes gibi