hani bir geçit vardı ya
yüreğimden yüreğine giden
şimdi o
kaçak bir köstebek yuvası mübarek
'biz' karanlıklarda kayboluyor giderek
gözlerinin ışığı da yok artık
olsa olsa yangınlar çıkarıyor bakışların
duyuların bana yasak
kulaklarım kapalı ses tellerine
oysa ben bir zamanlar
ses tellerine kadar öpmüştüm seni
ruhum öpüşlerinden hala ıpıslak
rüzgar çıkar mı bir gün
kuruyuverir miyim birden
neyse boşver şimdilik
asıl kalanmış terkeden
bugün de bunu öğrendik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder