sabit fikirli olmak mı kötü?
arkada bıraktıklarına asla dönmemek mi? giderek daha seçici olurken niteleiksizleştiğimin farkında mıyım? az kaldı bir rüyanın daha finalindeyim, her rüya masal olmazmış öğrendim. çok sevdiklerimi kaybettim. kimi zaman kibarlığıma yenildim. evet sen eski ortağım içimdeki masum kızı defettin. bana patavatsızlzlığı yapıştırdıktan sonra kendi ettiklerini bir bilseydin. neyse... ama sakın unutma kabağın bir de sahibi var!
yine yalnızlık düşer payıma biliyorum. bilsem de yollar ayrılacak paralelliklerde bile. kırmızı kitaplar ihraç edilecek dünyamdan. ben yine çelişkilerimde yalnız kalacağım. YİNE DE
kimse hiçbir şeyi küçük bir kızken sevdiği kadar sevemez biliyorum. sen hayat öğretmenim benim gizli bir zaafım olarak kalacaksın. kendimle kavgalarımın baş sebebi olacaksın. itiraflarım gök kubbeyi inletse ne çıkar ben faniye bağlandıkça giderek daha çarnaçar... senden nereye kaçmalıyım bilmiyorum ama kaçmalıyım işte. Belki madrid, belki roma, belki moskova... belki sadece kalabalıklara karışmalıyım. telefonlara çıkmamalı, artık babamı üzmemeliyim.
aslında her şey hiç kimsemin melek olmadığını öğrenmemle başladı. hem de her şey!!!